مدیریت بازاریابی صنعتی

مدیریت خلاقیت در روابط کسب و کار بازار

مقدمه

در مرحله افزایش اهمیت نوآوری به عنوان وسیله ای برای حفظ و توسعه موقعیتهای رقابتی، شرکتها به طور فزاینده ای به دنبال توسعه توانایی خلاقیتشان هستند. نتایج عملکرد خلاقانه درپیشنهادات کارکنان برای محصولات و ایده های جدید و مفید می باشد ، از این رو، خلاقیت، یکی از عناصر اصلی نو آوری می باشد.

فرآیندهای خلاق بارها با مشارکت گردانندگان، فعالیتها و منابع خارج سازمان فراخوانی می شوند. خروجی های خلاقیت بطور معمول جمعی می باشد تا اینکه نتیجه تلاشهای فردی باشد، و مبتنی بر تعاملات اجتماعی و فراتر از مرزها می باشد(Perry-Smith, 2006). این مطلب به خصوص در زمینه روابط بین سازمانها ، جاییکه تامین کنندگان و مشتریان با هم مشارکت دارند،و بطور فزاینده ای در توسعه محصولات و خدمات جدید ، صحیح می باشد. همچنین، اینکه بدون حداقل مقداری ورودیهای خارجی یا الهام گرفتن، واقعآ نوآورانه عمل کنیم، کار مشکلی داریم. سازمانها تمایل دارند تا از طریق ساختمان روزمره و دیدگاه هایی که با کارکنان فردی مطابقت داشته باشد که با ساختار و سیستم، مانند بودجه روتین و اداری کردن وظایف تقویت شده اند، کارآمد باشند (Weick, 1991).

از سوی دیگر، خلاقیت، از بینش های جدید و دیدگاه های غیر سنتی می آید و ممکن است فراتر از دیدگاه پذیرش بدون پرسش، در زندگی سازمانی باشد. به همین دلیل، برای فرآیندهای خلاق، ورودی های خارجی اگر نگوییم حیاتی ، باید بگوییم با ارزش هستند. با این حال، طی کردن مرزها و جستجو به دنبال ایجاد حوزه های تعامل خلاقانه از دیدگاه های درونی و بیرونی بصورت خودکار انجام نمی شود و همچنین بسیار پیچیده تر از شعاع مرزهای مربوط به فعالیتهای خریداران و فروشندگان صنعت می شود. توسعه خلاقیت درباره بررسی امکانات جدید و دنبال کردن آنچیزی است که معمولآ افکار و ایده های مبهم نامیده می شود، و نه پشتیبانی از همسو کردن منابع و فعالیتها به منظور افزایش بهره وری در سازمان. در نهایت، وظیفه مدیران و کارمندان خلاقیت این است که اساسآ روشهای موجود انجام کارها و نیز سراسر سازمان را به چالش بکشند.

به نظر می رسد ترکیب پژوهش در روابط بین سازمانی با پژوهش در خلاقیت، پتانسیلی برای بینش های مثمر ثمر درباره چگونگی مقابله با چالش های متناقض که در مدیریت خلاقیت در سرتاسر مرزها وجود دارد، ارائه می دهد. اگرچه، این جریانات تحقیقاتی تقریبآ بصورت مستقل از یکدیگر وجود دارند. پژوهش و ادغام ورودیهای دانش خارجی برای مدتها در ادبیات نوآوری به عنوان یک موضوع مطرح بوده است (e.g., Brown & Eisenhardt, 1995; Powell, Koput, & Smith-Doerr, 1996) و اخیرآ در ادبیات نوآوری باز مورد بحث قرار می گیرد (e.g., Boudreau & Lakhani, 2009; Chesbrough & Appleyard, 2007).

اگرچه، بطور کلی این ادبیات تمایزی بین ایده های خلاقانه و ورودیهای مرتبط با تبادل دانش و بطور گسترده تر فعالیتهای نوآوری، قائل نمی شود. در عوض، به نظر می رسد در فرآیندهای خلاقانه گذشته نگر بعنوان یک فاز ابتدایی در فعالیتهای نوآورانه، و چشم پوشی کردن مشکلات پیچیده مربوط به ثبت نام افراد بیرونی در فرآیند تولید ایده که ممکن است به یک خروجی نوآورانه منتهی شود یا نشود. در حالت اول، یک فرض ضمنی می سازد که ارتباط ورودی یک دانش خاص به سادگی تعیین می شود، و دانشی که به طور واضحی محدود شده است اگرهدف نباشد. در صورت ادبیات خلاقیت، این مربوط به چالش های خاصی می باشد که همراه با ایده های خلاقانه و ورودی، اغلب از دیدگاه افراد و سازمانها و به ندرت از دیدگاه بین سازمانی می باشد. این مسئله خاص در تقاطع بین پژوهش های بین سازمانی و پژوهش های خلاقیت قرار گرفته است، و همینطور به طور خاص با چگونگی مقابله با چالش های مرتبط با سازماندهی و مدیریت دانش که ممکن است متفاوت از آنچه انتظار می رفت باشد، مربوط است، و یا ممکن است بصورت اندکی حذف تقابل با روال عادی و دانش موجود، نمایان شود. هدف از این مسئله خاص بهبود درک ما از سازمان و مدیریت خلاقیت در روابط کسب و کار بازار ، و ادغام ورودیهای خلاقیت خارجی با فعالیتهای داخلی به طور خاص می باشد. این مقاله برخی از اصلی ترین چالش ها در سازمان و مدیریت خلاقیت در سرتاسر مرزهای سازمان را ارائه می کند و سپس به معرفی مقالاتی که شامل این مسئله خاص هستند می پردازد. ما پیوند هایی با مسائل مدیریتی و طرح های پژوهشی مطرح شده در این مجموعه مقالات را ایجاد می کنیم.