آموزش منابع انسانی(ترجمه کتاب Human Resource Management) آرشیو موضوعی مطالب

ارزیابی عملکرد به معنای ارزیابی سیستماتیک یک کارمند توسط مافوق وی می باشد. این ابزار برای کشف، تحلیل و طبقه بندی تفاوتهای میان پرسنل در ارتباط با کار می باشد. و اشاره به سیستم رسمی ارزیابی دارد که طی آن هر کس در مقایسه با دیگران رتبه بندی و امتیاز دهی می گردد. به طور کلی، ارزیابی توسط مدیران و سرپرستان یک الی دوبار در سال انجام می شود.

هدف از ارزیابی عملکرد

ارزیابی عملکرد یک ابزار مهم برای مدیریت منابع انسانی می باشد و برای مقاصد گوناگونی استفاده می گردد.

انگیزش

انگیزش شامل رهبری زیردستان به نحوی است که به آنها طوری الهام ببخشیم که بهترین تلاش خود را برای دستیابی به اهداف سازمان انجام بدهند. برای اینکار باید روحیه کاری خوب در بین تمامی پرسنل ایجاد گردد. سازمان تنها در صورت تلاش افراد به اهدافش می رسد. و افراد نیز برای اینکه نهایت تلاش خود را انجام دهند باید دارای انگیزه کافی باشند. اگرچه، چیزی که در یک شخص باعث ایجاد انگیزه می شود ممکن است در شخص دیگری این نتیجه را ندهد. بنابراین برای کسب بهترین نتایج هر مدیری باید تا جایی که امکان پذیر باشد نسبت به زیردستانش شناخت کافی داشته باشد و آنها را درک کند. هر مدیری باید تلاش کند تا از هر کدام از افراد و تیمهای کاری که زیر دست او کار می کنند بهترین نتیجه ممکن را بدست آورد، و این ممکن است نیاز به این داشته باشد که در افراد مختلف به شیوه های متفاوتی انگیزه ایجاد نماید. اینکار نیازمند اینست که محیط کاری خوبی را بر مبنای روح اعتماد و همکاری بین مدیریت و پرسنل ایجاد کند. مدیر منابع انسانی – همراه با مدیران دیگر – در ایجاد محیط کاری خوب، نقش مهمی دارد.

بخش منابع انسانی باید تمامی اقدامات لازم را انجام دهد تا مطمئن شود که محیط کار امن و سالم می باشد که در آن کارکنان ترسی از بابت سلامتی خود حین انجام کار نداشته باشند و همینطور در معرض ریسک های غیر ضروری قرار نداشته باشند.

مسئولیت های بخش منابع انسانی

اگر چه در درجه اول مدیران خط تولید، مسئولیت ایجاد محیط امن و سالم را بعهده دارند، کارکنان بخش منابع انسانی با استفاده از تخصصشان باید به مدیران خط یاری برسانند تا در این امور مهم موفق باشند. علاوه بر آن، مدیر منابع انسانی، معمولآ مسئولیت هماهنگی و نظارت خاص بر ، برنامه های مرتبط با ایمنی و سلامت در محیط کار را عهده دار می باشد.

بسیاری از کشورها، قوانینی را برای بهداشت، ایمنی، و رفاه اولیه کارکنان در محل کارشان، تصویب کرده اند، و برای مدیر منابع انسانی یکی از ضروریات اینست که مطمئن شود مدیران، کارکنان – و همچنین کارکنان بخش منابع انسانی – به طور کامل نسبت به تعهدات قانونی و اخلاقی و مسئولیتهایشان آگاه باشند. این مسئولیتها شامل یکسری اقدامات پیشگیرانه می باشند که با هماهنگی با بخش منابع انسانی صورت می پذیرند.

استقرار (منصوب کردن پرسنل)

معنا و هدف

فرآیند استقرار بدین معناست که یک کارمند جدید را به محیط کار جدیدش معرفی کنید. طی این فرآیند وضعیت شغل جدید، قوانین کار، شرایط کاری، امتیازات، فعالیتها، و دیگر ویژگیهای سازمان به کارمند جدید معرفی می شود.

بسیار مهم است که در روز اول تصویر خوبی از کار به کارمند جدید نشان داده شود. اگرچه، برنامه استقرار نباید به این مساله ختم شود. و در ضمن خیلی مهم است که برای فرآیند استقرار برنامه ریزی سیستماتیکی موجود باشد تا طی چند روز یا طی کوتاه ترین زمان ممکن تمامی جنبه های کار پوشش داده شود.

بهتر است اکثر اطلاعات بصورت کتابچه ای با توجه به رتبه وشغل، در اختیار تمامی کارکنان قرار بگیرد، فرآیند استقرار ممکن است شامل معرفی بخش مربوطه و معرفی سرپرست بخش مربوطه، توسط یکی از اعضا بصورت خلاصه وار باشد.

توسعه سازمان

امروزه در دنیای کسب و کارها، تعداد شرکتهای کوچک بسیار بیشتر از شرکتهای بزرگ می باشد. در شرکتهای کوچک بسیاری از وظایف مدیریتی مختلف توسط یک نفر صورت می پذیرد. یک مدیر، ممکن است فعالیتهای مربوط به بازاریابی، فروش، مدیریت کل، و منابع انسانی رو انجام دهد. یک مدیر تولید ممکن است با عملیات تولید، بسته بندی، و ارسال کالاها درگیر باشد. یک مدیر مالی ممکن است در قبال امور مالی، و همچنین خرید درگیر باشد. در شرکتهای کوچک مشکلات کمتری وجود دارد و به آسانی با آنها برخورد می شود. اما هنگامی که اندازه یک سازمان بزرگ می شود، وظایف بسرعت رشد می کنند و عملآ برای یک نفر مدیریت اینهمه کار غیر ممکن می شود. و نمیتواند بصورت موثر و کارآمد تمام وظایف را مدیریت کند. در این مرحله، نیازی به وجود می آید که برای هر بخشی مدیر متخصصی متناسب با آن بخش گمارده شود.

معنای منابع انسانی

منابع انسانی یک سازمان، متشکل از تمامی تلاش ها، مهارتها یا توانایی های، تمامی افرادی است که برای آن سازمان کار می کنند. بعضی سازمانها، ممکن است به منابع انسانی "کارکنان"، و یا "نیروی کار" و یا "پرسنل" و یا "کارمندان" بگویند. اما تعریف اولیه در مورد همه اینها یکسان می باشد. تمامی کسانی که برای یک سازمان کار می کنند، کارگر به حساب می آیند. اگرچه، سازمان ممکن است تنها به افرادی که کارهای یدی (دستی) انجام می دهند، کلمه کارگر را اطلاق نماید و سایرینی را که کار دستی انجام نمی دهند بعنوان "کارکنان" بشناسد. مدیریت یک سازمان قرار است تا منابع انسانی اش را به مناسبترین شیوه اداره کند، تا کارکنان در مسیری که بهترین منافع را برای سازمان به ارمغان بیاورد بخوبی کار کنند. و همینطور به خودشان نیز نفع برسانند. به همین منظور، ضروری است تا روابط خوبی بین تمامی کارکنان برقرار گردد.